51 տարեկան հասակում եռյակ ունեցա, ուրախության չափ ու սահման չկար, սակայն․․․Շրջապ ատում բոլորը ինձ քննադատում են,
մի՞թե երեխա ունենալը ամոթ է;Այսօրվա պատմության հերոսուհին երեք երեխա է լույս աշխա րհ բերել՝ լինելով արդեն բավ ականին
հասուն կին։ Նատալիան մայր է դարձել 51 տարեկ անում՝ հաղթահարելով կյանքի բոլոր դժվարությունները և չգիտես ինչու ոչ մեկին
դուր չի եկել կնոջ այդ արարքը։
Վերջին 10 տարիների ընթացքում ես փորձ ում էի հղի անալ։ Բժիշկները միայն ասում էին, որ պետք էր ավելի վաղ մտածել դրա մա-
սին։ Իսկ հիմա պետք է միայն հրաշ քի հույս ունենալ ու աղոթել։ Եվ այո, ես հավատում էի: Երբ քո սիրելի տղա մարդը լքում է քեզ,
որովհետև ցանկանում էր հայր դառ նալ և պատրաստ չէր երկար տարիներ սպասել դրան, հավատքից բացի այլևս ոչինչ չի մնում։
Հարազատներս ու ընկերներս խորհուրդ էին տալիս երեխա որդեգրել։ Փորձեցի մխիթարություն գտնել ինտերնետում. ստեղծեցի իմ
բլոգը ինստագրամում և գտա ընկերներ։ Պարզվեց, որ իմ նման խնդիր ունեցող կան այք շատ են։ Ես կիսվում էի իմ փորձով և պատ-
մում էի, թե որքան երկար տարիներ եմ փորձել հղիանալ։Եվ հետո իմացա օգտատեր երից մեկի պատմությանը, ով երեխա է ունեցել
60 տարեկանում։
Դա ինձ այնքան ոգեշնչեց, որ որոշեցի գնալ մինչև վերջ:Մոտավորապես նույն ժամանակահատվածում ես հանդիպեցի Լեոնիդի հետ։
Սիրահա րվեցի փոքր աղջկա պես. Երբ նա իմացավ, որ ես երազում եմ երե խա ունենալու մասին, ասաց, որ կանի հնարավոր ամեն
ինչ, որ ես երջանիկ լինեմ։Հարազատներս նորից սկսեցին ճնշում գործադրել ինձ վրա։
Նրանք ասում էին, որ ես քնում եմ առաջին պատահած մարդու հետ, միայն թե հղիանամ։ Ես շատ էի տանջվում, բայց դիմանում էի։
Հավատարիմ բաժանորդներս աջակցում էին ինձ, ասում էին, որ ես ուժեղ եմ և կարող եմ դա անել:Եվ հետո տեղի ունե ցավ այդքան
սպասված հրաշքը. Ես հղիացա, և ուլտրաձայ նային հետազո տության ժամ անակ ինձ ասացին, որ ես եռյակ եմ ունենալու։ Անկեղծ
ասած՝ ականջներիս չէի հավատում։
Այսքան տարի սպասելուց հետո միանգամից երեք երեխա, դա ինձ համար կախարդանքի պես մի բան էր։ Ամուսինս լաց եղավ, երբ
իմացավ. Ինձնից երկար ժամանակ պահանջվեց ուշքի գալու համար։ Ես սկսեցի վախենալ, որ կձախողվեմ։Հարազատներս կրակի
վրա ասես յուղ էին լցնում՝ ասելով, որ ես խելագ արվել եմ, և նրանցից օգնություն չսպասեմ։ Եվ ես դա արդեն գիտեի։
Ես հավատում էի միայն ինձ և ամուսնուս։ Ամենավատն այն է, որ նույնիսկ մայրս չի աջակցում ինձ։ Նա կարծում է, որ ես բաց եմ թո-
ղել իմ հնարավորությունը և չպետք է այդքան հասուն տար իքում մայր դառնամ։ Ես արդեն 51 տարեկան եմ։ Ինչ-որ մեկը կասի, որ
թոռներիս պահելու ժամանակն է, բայց ես երեք երեխա եմ ունենում։ Ինձ ոչ ոք չի հասկանում, բայց դա ինձ չի հետաքրքրում։ Ես ե-
րեք բացարձակ առողջ աղջիկների եմ լույս աշխարհ բերել։
Ամուսինս ներկա էր ծննդաբերությանը, համարձակորեն բռնեց ձեռքս և ասաց, որ ամեն ինչ լավ կլինի։Բայց հիմա ես հաղթահարում
եմ համացանցում բացասականության անվերջ հոսքը, քանի որ իմ բլոգում երեխաների հայտնվելով մեծ թվով քննադատողներ առաջ
եկան: Նրանք դատապարտում են ինձ և իմ արարքը, ասում են, որ ես չեմ մտա ծում իմ երեխաների ապա գայի մասին։ Բայց ես այդ-
պես չեմ կարծում։ Չգիտեմ դեռ քանի տարի ունեմ ապրելու, բայց ամեն ինչ անելու եմ, որ երեխաներս առողջ ու երջանիկ մեծանան։
Հուսով եմ, որ մի օր մարդիկ կդադարեն դատել միմյանց իրենց ընտրության համար:
