Վզիս խաչ կա, գրպանումս էլ զինվորական գրքույկ, դրանով ինձ կգտնեք… Սամվելը, ցшվոք սրտի, նախապես գիտեր, թե իրեն ինչ ճակատագիր է սպասվում…
Սամվել Գալստյանն Արմավիրի մարզի Ակնալիճ համայնքից է: Սամվելը դպրոցական տարիներին առաջավոր աշակերտներից էր:
Նա ճշմարտասեր և ճշտախոս երիտասարդ էր: Սամվելը բանակ էր զորակոչվել 2020 թվականին ամռանը՝ հուլիսի մեկին:
Նա իր զինծառայության մի մասն անց է կացրել Արցախի Մարտունու զորամասերից մեկում, հետո նրան տեղափոխել են Հադրութ:
Կարճ ժամանակում նա աչքի է ընկնում իր փայլուն կարողություններով ու պատրաստակամությամբ:
Սամվելը հասցրել էր արժանանալ «Մարտական հերթապահություն» և «Գերազանց ծառայություն» կրծքանշանների:
Լինելով համեստ ու գաղտնապահ մարդ՝ Սամվելը շատ բաների մասին լռում էր, չէր պատմում:
Նա հարազատների ու ծնողների հետ զրույցների ժամանակ ոչինչ չի պատմել պшտերшզմի մասին: Մտերիմների հետ վերջին անգամ հեռախոսազրույց է ունեցել նոյեմբերի վեցին:
Սամվելը, ցшվոք սրտի, նախապես գիտեր, թե իրեն և իր հետ եղած տղաներին ինչ ճակատագիր է սպասվում:
Նա ընկերոջն ասել է. «Վզիս խաչ կա, գրպանումս էլ զինվորական գրքույկ, դրանով ինձ կգտնեք։ Այնպիսի տեղ ենք,դժվար դուրս գանք այստեղից»: Սամվելը զ ոհվել է նոյեմբերի ութին՝ Շուշիի մատույցներում:
