Հայրիկ, սիրելիս, կարոտել եմ քեզ…հուզիչ տողեր՝ նվիրված հորը…առանց արցունքների կարդալն անհնար է
Հայրիկ, սիրելիս, կարոտել եմ քեզ,
Ժպիտդ բարի, շոյանքներդ հեզ,
Քո խորհուրդների կարիքն եմ զգում,
Ու պատասխաններ երբեք չեմ գտնում:
Այցի եմ գալիս քո գերեզմանին,
Ցավ է իմ հոգում, վիշտն է իմ սրտին,
Արցունքներս մեղմ հոսում են շիրմիդ,
Ու ես լավ գիտեմ, թափվում են դեմքիդ:
Ուզում եմ դեմքդ օծել համբույրով,
Սակայն օծվում է դեմքդ… արցունքով:
Հայրիկ, սիրելիս, սիրտս է ցավում,
Երբ նկարիդ եմ կարոտով նայում:
Կարծես՝ արցունքս ես մաքրում քո ձեռքով,
Շոյում ես դեմքս, այտս համբուրում,
Ու կամաց ասում.
«Շատ եմ կարոտում»…