Վարունգով և լոլիկով աղցանը շատերի սիրած կերակրատեսակն է: Այն ուտում են առանձին կամ գարնիրի և մսի հետ: Սակայն գիտնականներն եկել են այն եզրահանգման, որ խառնել վարունգը լոլիկի հետ խստիվ արգելվում է:
Վարունգի և լոլիկի խառնուրդով աղցան խորհուրդ չի տրվում պատրաստել նույնիսկ նրանց, ովքեր չեն հետևում առողջ սնվելուն: Կանաչ վարունգը և կարմիր լոլիկը համարվում են անտոգոնիստ մթերքներ և բանը ամենևին էլ արտաքին գունավորման մեջ չէ:
Լոլիկը աղեստամոքսային համակարգում առաջացնում է թթվային միջավայր, իսկ վարունգը՝ հիմնային:
Տարրական քիմիայի դասընթացից հայտնի է, որ թթվի և հիմքի փոխազդեցությունից աղ է առաջանում:
Այս բանջարեղեններից պատրաստված աղցանի հաճախակի օգտագործումը կարող է պրոբլեմներ առաջացնել երիկամներում և լյարդում, իսկ որպես հետևանք կխանգարվի օրգանիզմի ֆիլտրացումը:
Վարունգը և լոլիկը մարսելու համար ստամոքսը պետք է արտադրի բոլորովին տարբեր ֆերմենտներ:
Ֆիզիոլոգիայի օրենքներով դա հանարավոր չէ: Այդ պատճառով, մինչև կմարսվի մեկ բանջարեղենը, մյուսը հանգիստ փտում է աղիքներում:
Այդպիսի աղցանի օգտագործման հետևանքները կարող են տարբեր լինել՝ փքվածություն, գազերի առաջացում, ցավեր մակորովայնային շրջանում:
Տոմատում պարունակվում է մեծ քանակությամբ վիտամին C, սակայն ֆերմենտները, որոնք պարունակվում են վարունգում՝ նպաստում են ասկորբինի քայքայմանը և զրոյի հասցնում այդ աղցանի օգտակարությունը:
Եթե այդ երկու բանջարեղենն էլ սիրում եք, ապա ճիշտ կլինի, որպեսզի օգտագործեք դրանք առանձին-առանձին՝ 2 ժամ միջակայքով:
