Արևիկ Էլ Սոլ-ը գրում է. Ազատը և Հայկը վեց ամիս միասին են ծա ռայել Լուսակերտում։ Այդ ժամանակահատվածում հասցրել էին շատ մոտ ընկերներ դառնալ։ Որից հետո Ազատը ծառայությունը շարունակեց Հադրութում, իսկ Հայկը` Մեհրաբի զոր ամասում:4
Երբ սկսվեց Արցախյան պատ երազմը, Հայկը ասում էր` — Եթե Ազատին մի բան լինի, ես գնալու եմ Ղարաբաղ, էլ ոչ ոքիդ չեմ լսելու։ Եվ միշտ մեզ զանգահարելիս, առաջինը հարցնում էր. — Ազատը տուն զանգել է՞…Ես գնալու եմ Ազատի մոտ… Իր հերթին, Ազատը որոշել էր, իր զո րացրվելու օրը չնշել ու սպասել, երբ Հայկն էլ կվերադառնա, և միասին մեծ քեֆ կանեն։
Շնորհավոր ծնունդդ, Ազատ ջան։ Դուք իրար հանդիպեցիք հավերժության մեջ։
