Ամենասկզբում դատարանի առջև նա սիրատոչոր ինձ իր մոտ էր կանչում, հետո հեռացրեց ընկերների ցանկից, հետո երբ փորձեցի գնալ իր սիլիկոնյան հովիտ, նա փակեց այն իմ մեկնաբանությունների համար, երեկ իմացա, որ նա մեկընդմիշտ արգելափակել է ինձ…
Վշտում եմ…. Խոր կսկիծի մեջ եմ….Ու չեմ կարողանում ձև գտնեմ ու իրեն ասեմ, որ գիտակցում եմ, որ իրեն ԱԺ-ում դիվանագիտություն սովորեցրած Յուվեցը չկա, պատկերացնում եմ անհուն վիշտը, բայց, ա՜յ Ռամիլ Սաֆարովի անվան աջակիցների ակումբի սիլիկոնե անդամ, արի էդ 20 սանտիմետրանոց յուբկայիդ փեշից քարը թափի ու սիլիկոնյան խորխորատներում կտոր մը պիցցայի դիմաց բացատրեմ, որ մենք կարող ենք քո պիցցայավիշտը կիսենք, Սորոսի գրանտով օրվա պիցցայի չեք տանք….
Բա ես ոնց դիմանամ էս վշտին ու էս ուրախության մեջ…..
Բա հիմա պոռնհուբի նկարներն ում էջից վերցնեմ, այ բալամ…. էս ինչ կորուստ էր…
