Լևոն, երբ դու հեռացար երկրից, լավ ապրուստի ակնկալիքով, մենք մնացինք երկրում, տառապեցինք, տեսանք հոկտեմբերի 27, տեսանք մարտի-1, տարանք Քոչոյի լկտի խոսքերը, գոյատևեցինք Քոչոյի ու Սերժի թալանի տարիներին, բայց մնացինք, հասկանալով, որ ամեն ինչ անցողիկ է, մնայուն է միայն հայրենիքը։ Ես հիշում եմ քո խոսքերը Ամերիկայից,֊Ես էստեղ հասկացա ,թե ինչ է նշանակում ապրել։
Լավ ես արել, ապրել ես քո ուզածի պես, բայց էդ քո դաշնակցական դժգոհություններդ քո մեջ պահիր,։ Հիմա մենք ենք մեր երկրի տերը ու կառուցում ենք նոր հայրենիք ինչքան կարողանում ենք,,,, կարող ես ինչ որ բանով օգնել, շնորհակալ կլինենք, չե՞ս կարող, լեզուդ քեզ քաշիր ու մի խանգարիր մեզ։ Տարիքը մարդուն իմաստություն է բերում,,,,,Այս խոսքերը քեզ չեն վերաբերվում, որովհետև ասված են նորմալ մարդկանց համար,,,,,քեզ համար մարդ լինելը չաշխատող տարբերակ է։ Կարող ես համարել նաև, որ սա արդեն քո հայրենւքը չէ
Աղբյուր
