Կնոջս գիտեմ դպրոցից, հինգերորդ դասարանից միասին ենք սովորել և միասին ավարտել դպրոցը, ավարտական երեկույթին ես խոստովանեցի զգացմունքներիս մասին, բայց փոխադարձ պատասխան չստացա նրանից: Դրանից հետո ես փակվեցի մի մեջ և աղջիկների հետ հարաբերություններս հետին պլան մղվեցին: Ես ընդունվեցի համալսարան և սկսեցի սովորել, նույնիսկ ավարտելուց հետո կարմիր դիպլոմ ստացա:
Երբ ես համալսարանում էի, ամեն տարի գնում էի դպրոց ավարտական միջոցառումները դիտելու՝ հուսալով, որ կտեսնեմ իմ առաջին սիրուն, բայց նա չէր գալիս: Ընկերներիցս մեկն ասաց ինձ, որ նա գնացել է սովորելու մեկ այլ քաղաքում: Համալսարանի ավարտից հետո ես հաջողակ էի, և գրեթե անմիջապես գտա լավ աշխատանք, իմ կարիերան արագ վերելք ապրեց, և երեք տարի անց ես արդեն իմ ձեռնարկության բաժնի ղեկավարն էի:
Բնականաբար, այս ընթացքում ես ինչ-որ հարաբերություններ եմ ունեցել աղջիկների հետ, բայց էլի ինչ- որ բան այն չէր, քանի որ սրտիս խորքում միայն նա էր, նա հենց առաջին, առաջին սերս: Եվ երբ ես եկա դպրոց, շրջանավարտների հաջորդ միջոցառմանը մասնակցելու, ես չէի կարողանում հավատալ աչքերիս, նա կանգնած էր իմ դիմաց: Հանդիպումից հետո նախկին դասընկերներս և ես որոշեցինք շարունակել շփվել սրճարանում, և նա նույնպես եկավ մեզ հետ:
Այնտեղ մենք սկսեցինք խոսել, նա ասաց ինձ, որ ավարտելուց հետո իր գործի հետ կապված ինչ-որ բան սխալ է ընթացել, և նա որոշել է վերադառնալ իր հայրենի քաղաք: Զրույցի ընթացքում մեր միջև բորբոքվում էին զգացմունքները, ես հասկացա, որ այլևս չեմ կարող կորցնել նրան: Մենք սկսեցինք հանդիպել, ես յոթերորդ երկնքում էի, և որոշ ժամանակ անց խնդրեցի, որ նա կինս դառնա, նա համաձայնվեց: Սկսեցինք ապրել իմ բնակարանում, որը ես վարձել էի քաղաքի կենտրոնում, աշխատավարձս թույլ էր տալիս ինձ հարմարավետորեն ապրել, և ես նրան ասացի, որ պետք չէ շտապել աշխատանք գտնելու հարցում:
Սկզբունքորեն ինձ հարմար էր, որ կինս տնային տնտեսուհի էր, տանը միշտ կլինի համեղ, և թարմ սնունդ, մաքրություն և կարգուկանոն: Սկզբում ամեն ինչ լավ էր, և հետո ես սկսեցի նկատել, որ երբ ես աշխատանքից տուն եմ գալիս, նա անընդհատ հոգնած է և ինձ ուշադրություն չի դարձնում:
Ես սկսեցի կասկածներ ունենալ․ իսկ եթե նա ինձ չի սիրում և միայն փողի համար է դարձել իմ կինը: Ես անընդհատ մտածում էի այդ վատ մտքերի մասին, բայց երբ սա սկսեց անընդհատ շարունակվել, ես որոշեցի, որ պետք է պարզեմ, թե ինչ է կատարվում, բայց որպեսզի սկանդալ չլինի, և միգուցե ես ընդհանրապես ճիշտ չեմ, ես բնակարանում տեղադրեցի թաքնված տեսախցիկ և կատարվող ամեն ինչը պետք է տեսնեի հեռախոսով։
Երբ մեկնեցի աշխատանքի, սկզբում ես չէի համարձակվում բացել և հետևել կնոջս, վախենում էի, որ հանկարծ կտեսնեմ մի բան, որը կկոտրի սիրտս: Հաղթահարելով զգացմունքներս, ես բացեցի հեռախոսս և միացա առցանց դիտման ՝ իմանալու, թե ինչու է կինս անընդհատ հոգնում, երբ աշխատանքից տուն եմ գալիս:
Այն, ինչ ես տեսա, ուղղակի հարվածեց ինձ, և արցունքներս թափվեցին: Ամբողջ օրը հետևում էի, թե ինչ է անում կինս և պարզվեց, որ ես սխալվել եմ: Ամբողջ օրը ՝ առավոտից երեկո, նա գործնականում չէր նստում հանգստանալու ՝ մաքրելու, լվանալու, ճաշ պատրաստելու համար, այնուհետև գնում էր մթերքներ գնելու և վերադառնում էր երկու ծանր պայուսակով, իսկ երեկոյան նա նստում էր միայն նրա համար, որ մի փոքր դիմահարդարվի և ինձ դիմավորի, երբ աշխատանքից տուն գնամ:
Որքան սխալ էի ես, աշխատանքից հետո ես վերցրեցի կնոջս, նրան համար շքեղ ծաղկեփունջ գնեցի և տարա թանկարժեք ռեստորան, որտեղ ամեն ինչ պատմեցի, և ի զարմանս ինձ նա պարզապես ժպտաց և համբուրեց ինձ ՝ ասելով, որ ես լավագույնն եմ, որ կամ նրա կյանքում։
