Ինձ սմարթոֆոնի նոր մոդել գնեցի: Մի քանի օր անդադար ուրախանում էի, վաղուց էր երազել: Խանութի վաճառողի աշխատավարձս մի քանի ամիս կուտակել էի, որ կարողանամ գնել:
Երթուղայինով գնում էի աշխատանքի, անտանելի լիքն էր: Երբ իջա, հասկացա, որ հեռախոսս գրպանումս չէ: Գողացել են: Իզուր չէր տարօրինակ երիտասարդը ինձ այդքան մոտ կանգնել: Երևի նա էլ գողացել է:
Եկա աշխատանքի, տխուր նստեցի: Ընկերս՝ իմանալով ինձ հետ պատահածի մասին, ասում է.
—Գող բռնելու մի սխեմա կա: Եթե նա ժլատ և մի քիչ հիմար է, նրան հեշտությմաբ կբռնենք: Ես քեզ կօգնեմ: Զանգիր հեռախոսիդ և տես, արդյոք զանգ գնում է:
Զանգեցի: Հեռախոսս միացրած էր: Ընկերս իր համարից հաղորդագրություն ուղարկեց.
«Բարի լույս, Արսեն: Ձեր տուն եկա, արդեն գնացել էիր: Բերել եմ պարտքը՝ 500 դոլարը, թողել եմ մթերային խանութում: Ահա հասցեն (…): Թողել եմ պահակի մոտ:»
Ես թաքնվեցի դռան հետևում, իսկ ընկերս պահակ ձևացավ: Երթուղայինի մեջի երիտասարդին մի անգամից ճանաչեցի: Ընկերս՝ իբր թե համոզվելու համար, խնդրեց ցույց տալ հաղորդագրությունը: Երիտասարդը գրպանից հանեց հեռախոսը և իմ խնդիրը լուծվեց:
Ահա այսպես ընկերս իր խորամանկությամբ վերադարձրեց հեռախոսս:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Arajininfo.ru կայքը
